Προσπαθούσα σ΄όλα να΄μαι εγώ εντάξει
και να βάλω τη ζωή μου σε μια τάξη
αντικείμενα δικά σου κι ό,τι άφησες εδώ
σε μια κούτα ξεχασμένα από καιρό
Είχες φύγει δε με πείραξε θυμάμαι
σου΄χα πει δε σου αξίζω εγώ λυπάμαι
μα εχθές αργά το βράδυ δίχως να το φανταστώ
σε συνάντησα στο δρόμο κι έμεινα να σε κοιτώ
τον κρατούσες απ΄το χέρι του γελούσες τρυφερά
και σταμάτησε ο χρόνος ξαφνικά
Έσπασε η νύχτα δυο κομμάτια
κι έκλεισα σφιχτά τα δυο μου μάτια
είπα δε μπορεί όταν τ΄ανοίξω
αυτή η εικόνα θα χαθεί
Πίστευα σε είχα ξεπεράσει
πρώτος πως εγώ σ΄είχα ξεχάσει
πόσο λάθος έκανα εσύ ήσουν η δυνατή
Είχα πείσει τώρα πια τον εαυτό μου
ότι ήταν τελικά για το καλό μου
κάθε μέρα που περνούσε σε τραβούσε μακριά
κι εγώ έπεφτα στο ψέμα πιο βαθιά
Είχες γίνει μία ξένη εσύ για μένα
δε μιλούσα για εσένα σε κανένα
μα εχθές αργά το βράδυ δίχως να το φανταστώ
σε συνάντησα στο δρόμο κι έμεινα να σε κοιτώ
τον κρατούσες απ΄το χέρι του γελούσες τρυφερά
και σταμάτησε ο χρόνος ξαφνικά |
Я старался во всем быть правильным
и привести свою жизнь в порядок,
твои вещи, и все, что ты оставила здесь
в коробке, забыто давно.
Ты ушла, и я был в порядке, помню
я сказал, что не достоин тебя, сожалею,
но вчера вечером, даже не мог себе представить,
встретил тебя на дороге, и уставился на тебя
ты держала его за руку, мило ему улыбалась
и время внезапно остановилось.
Разбилась ночь на две части,
и я крепко закрыл мои глаза,
подумал, когда их открою
эта картина исчезнет.
Думал, что разлюбил тебя,
что первым тебя забыл,
как я ошибался - это ты сильная.
Я заставил себя верить,
что это было к лучшему,
каждый прожитый день уводил тебя все дальше
и я тонул во лжи все глубже.
Ты стала чужой для меня,
не разговаривал о тебе ни с кем,
но вчера поздно вечером, даже не подозревая,
встретил тебя на дороге и уставился на тебя,
ты держала его за руку, мило ему улыбалась,
и время внезапно остановилось.
Перевод Нина Назлидис
|