Μια φορά κι έναν καιρό, οι άνθρωποι που αγαπούσαν την ειρήνη πάνω στη γη, ζήτησαν από ένα μάγο με εξαιρετικές ικανότητες να σταματήσει όλους τους πολέμους και τις αιματοχυσίες μεταξύ των ανθρώπων.

«Είναι απλό», είπε ο μάγος. «Απλά θα κάνω όλα τα όπλα από τον πλανήτη να εξαφανιστούν. Οπότε κανείς δεν θα μπορεί πια να πολεμάει».  «Θαυμάσιο πραγματικά»! είπαν οι άνθρωποι.  Όπως είπε ο μάγος έτσι έκανε με μια κυκλική κίνηση του μαγικού ραβδιού του.

Ειρήνη βασίλεψε στη γη για περίπου τρεις ημέρες, αφού όσοι διψούσαν για πόλεμο έψαχναν να βρουν τα όπλα τους. Αφού όμως το πήραν απόφαση ότι τα όπλα είχαν χαθεί για πάντα, έφτιαξαν δόρατα από μικρά δέντρα και συνέχισαν να πολεμούν.

«Μην ανησυχείτε καθόλου», είπε ο μάγος όταν το έμαθε. «Θα κάνω όλα τα μικρά δέντρα να εξαφανιστούν κι έτσι δεν θα μπορούν πια να πολεμούν». Μια δυο μέρες ψάχνανε για μικρά δέντρα οι πολεμοχαρείς και αφού δεν βρήκαν, έκοψαν μεγάλα δέντρα, έφτιαξαν χοντρά μπαστούνια και συνέχισαν τον πόλεμο.
Τότε ο μάγος έκανε όλα τα μεγάλα δέντρα να εξαφανιστούν. Έφτιαξαν μαχαίρια και σπαθιά από μέταλλο. Ο μάγος έκανε το μέταλλο να εξαφανιστεί. Άρχισαν να πετούν πέτρες με τα χέρια και με σφεντόνες. Έκανε όλες τις πέτρες να εξαφανιστούν.

Οι άνθρωποι που αγαπούσαν την ειρήνη θορυβήθηκαν. Δεν υπήρχαν πια δέντρα, μέταλλα, δεν υπήρχαν πέτρες. Πως θα ζούσαν, τι θα έτρωγαν. Πολύ σύντομα δεν θα υπήρχε βλάστηση και θα πέθαιναν ακόμα και χωρίς τον πόλεμο. Σίγουρα αυτό δεν ήταν η λύση.«Δεν ξέρω τι να κάνω», είπε ο μάγος. Η μόνη δύναμη που δεν έχω ακόμα χρησιμοποιήσει είναι να εξαφανίσω τους ανθρώπους. Αλλά αν το κάνω, θα εξαφανιστεί όλος ο κόσμος».

Κάθισαν όλοι σε βαθιά θλίψη. Αναρωτιούνταν τι μπορούσαν να κάνουν. Ξαφνικά, μίλησε ένα πανέξυπνο μικρό παιδί. «Ξέρω τι μπορείτε να κάνετε», είπε. «Να κάνετε όλους τους ανθρώπους να βιώνουν ακριβώς ότι αισθάνεται ο άλλος με κάθε τους πράξη. Οπότε όταν πληγώνεις κάποιον, θα αισθάνεσαι ακριβώς τον πόνο που βιώνει ο άλλος. Και όταν κάνεις κάποιον χαρούμενο, θα αισθάνεσαι την ίδια ακριβώς ευτυχία. Σίγουρα κανένας δεν θα είναι ικανός να πονέσει κάποιον αφού αμέσως θα αισθάνεται τον ίδιο πόνο μέσα του που θα τον αναγκάζει να σταματήσει».

Όλοι κατάλαβαν το μεγαλείο της ιδέας του μικρού αυτού παιδιού. Ο μάγος έβαλε αμέσως σε εφαρμογή το σχέδιο. Ξαναδημιούργησε τα δέντρα, το μέταλλο και τις πέτρες. Ακόμα και τα όπλα, τα οποία μεταμορφώθηκαν σε μηχανές για ειρηνικές και δημιουργικές ασχολίες.

Από εκείνη την ημέρα κανένας δεν ήταν ικανός να προκαλέσει πόνο σε κάποιον άλλο πάνω στη γη διότι αυτός ο ίδιος δεν μπορούσε να υποφέρει τον πόνο που αμέσως βίωνε. Αντίθετα, οι άνθρωποι ήταν όλοι απασχολημένοι με το να βοηθούν τους άλλους, διότι αγαπούσαν την αίσθηση της ευτυχίας που αισθάνονταν. Έτσι όλοι έζησαν μέσα σε αρμονία και χαρά.

Πως θα αισθανόσουν αν ζούσες σε αυτή τη μαγική χώρα?

Ε λοιπόν, ήδη ζεις σε αυτή. Ο νόμος αυτής της χώρας ονομάζεται «Νόμος Δράσης και Αντίδρασης». Η μόνη διαφορά, είναι ότι στον δικό μας κόσμο υπάρχει μια καθυστέρηση στην αντίδραση.

Είναι πιθανό να αισθανθείς τα αποτελέσματα μιας πράξης σου σήμερα, αύριο ή μετά από δέκα ημέρες, ένα μήνα ή δέκα χρόνια.

Πόσο κρίμα που αυτό δεν γίνεται στιγμιαία...

Από το βιβλίο Contemporary Parables, του Robert E. Najemy.

Однажды миролюбивые жители Земли попросили одного чрезвычайно могущественного волшебника прекратить все войны и кровопролитие на планете.

«Это просто, - сказал тот. - Я уничтожу все оружие на Земле, и больше никто не сможет воевать».
«Прекрасно!» - воскликнули люди. Взмах волшебной палочки - и дело сделано.

Дня три на планете царил мир, пока большинство из тех, кто склонен повоевать, искали и не могли найти своего оружия. А поняв, что потеряли его навсегда, они смастерили копья из молодых деревьев и возобновили войны.

Когда это печальное известие дошло до волшебника, он сказал: «Не беспокойтесь. Я уничтожу все молодые деревья, и эти драчуны больше не смогут воевать».

После двух-трех дней бесплодных поисков молодых деревьев, пригодных для изготовления копий, воинственно настроенные люди, начали валить деревья-великаны, делать из них дубинки и опять возобновили кровопролитие.

Волшебник истребил все большие деревья. Тогда люди изготовили ножи и мечи из металла. Он уничтожил весь металл на планете. Люди смастерили пращи и начали метать друг в друга камни. Пришлось уничтожить и камни.

И тогда забили тревогу сторонники мира, еще бы - пропали все деревья, не стало металлов и камней. Как теперь жить, что есть? Скоро совсем не станет растительности, и люди умрут, даже не воюя. Нет, это не решение проблемы.

Волшебник растерялся: «Даже и не знаю, что теперь делать. Я бы уничтожил все человечество, но, к сожалению, это пока не в моей власти!»

Миротворцы впали в уныние, не зная, что предпринять. И тут к волшебнику обратился один умный ребенок. «Я знаю, как тебе поступить. Пусть люди почувствуют, как другие воспринимают их поступки. Если один причинит боль другому, пусть и он почувствует точно такую же боль, а если доставит кому-то радость, то пусть и сам почувствует радость. Тогда наверняка никто не станет причинять боль другому, потому что сразу же сам почувствует боль и будет вынужден остановиться».

Все прониклись величием мысли, изреченной устами младенца, а волшебник в точности воплотил его идею в жизнь. Он вернул все деревья, металлы и камни, и даже оружие, которое люди вскоре переделали в орудия труда.

С этого дня никто на планете не причинял страданий соседу, потому что тогда и ему самому пришлось бы испытывать боль. Напротив, люди принялись помогать друг другу, потому что им нравилось чувство радости, которое они испытывали при этом. И зажили они в гармонии и радости.

Что бы вы чувствовали к концу этого дня, живя в этой волшебной стране?

Но вы уже живете в такой стране. Ее закон называется «как аукнется, так и откликнется». Только в нашей стране, в отличие от волшебной, откликается не сразу.

Ты можешь ощутить последствия своего поступка сегодня, завтра, через десять дней или через месяц, через десять или тысячу лет.

Как жаль, что откликается не мгновенно!

Роберт Элиас Haджемu - Современные Притчи